PL/CZ informace – zákony – předpisy – pozvánky a pod. CZ/PL informacje – ustawy – przepisy – zaproszenia itp.
POLSKO. Zelené technologie a materiály v módním průmyslu. Iniciativy maloobchodních řetězců.*
POLSKA. Zielone technologie i materiały w branży mody. Inicjatywy sieci handlowych.*
POLSKO. Zelené technologie a materiály v módním průmyslu. Iniciativy maloobchodních řetězců.
Zdroj: AK Přidáno: 4.10.2024, 11:49 Aktualizováno: 4.10.2024, 15:49
Zaměřují se dnes výrobci oblečení skutečně na druhý cyklus a zelené technologie? Co ostatní produkty, např. potraviny – je každý obal recyklovatelný? Ekologická řešení a potřebné právní předpisy v této oblasti byly diskutovány v rámci debaty „Climate Talks“, která byla součástí klimatické konference PRECOP v Mezinárodním kongresovém centru v Katovicích.
Móda, jedno z odvětví s nejvyššími emisemi, čelí výzvě transformace směrem k udržitelnému rozvoji. Jaké technologie a strategie mohou tento proces urychlit? Kdo je uvědomělý spotřebitel, který chce spojit estetiku s ekologickou odpovědností? O těchto a dalších tématech se hovořilo během debaty „Sustainable Fashion“ na konferenci PRECOP v Mezinárodním kongresovém centru v Katovicích.
Módní průmysl v okamžiku pozastavení
V březnu 2022 Evropská komise představila strategii pro cirkulární a udržitelné textilie. Měl to být první významný krok směrem k boji proti rychlé módě a stimulaci inovací v tomto odvětví. Co se ale vlastně za ty dva roky v módě změnilo? Touto otázkou zahájila diskusi Aleksandra Nagel, šéfredaktorka portálu Well.pl.
– Módní průmysl v roce 2024, jak v Polsku, tak na celém světě, je stále v přechodném období. Jednak se stále lépe připravují zprávy o udržitelném rozvoji, jednak stále vídáme v obchodních řetězcích polyesterové halenky za 14,99 PLN. Stále chybí oblečení s certifikáty jako GOTS nebo Fair Trade a používání zelených technologií v obchodech, uvedla Katarzyna Zajączkowska, autorka podcastu a knihy „Zodpovědná móda“. – I když se spotřebitelé často řídí cenou, myslím si, že chtějí nosit zdravé oblečení, které není výsledkem otrocké práce. Je rok 2024 – výrobci by již měli používat hotová řešení vytvořená různými startupy.
– Jsme rozhodně o krok dále, pokud jde o naše znalosti a aktivity, ale tento proces se týká omezené skupiny lidí, jak můžeme vidět po našich setkáních – poznamenala Agnieszka Oleksyn-Wajda, expertka z UN Global Compact Network Poland, ředitelka polského sdružení. Institut udržitelného rozvoje a životního prostředí na Univerzitě Lazarskiego. – Výzkum zveřejněný v roce 2024 společností EURATEX ukazuje, že až 90 % subjektů působících v textilním odvětví v EU jsou mikropodniky. A to je pro nás největší výzva – oslovit tyto společnosti našimi znalostmi a zdroji, abychom transformaci efektivně realizovali pro celý sektor.
Výrobci ustupují v komunikaci se zákazníky o krok zpět
Zástupci polských společností potvrdili, že průmysl se nyní zaměřuje na udržitelnější řešení, ale je mnohem opatrnější ve sdělování zpráv svým zákazníkům. Jak vysvětlila Ewa Janukowicz-Cichosz, expertka na udržitelný rozvoj z LPP, k rozptýlení mnoha pochybností je zapotřebí směrnice o greenwashingu.
– V LPP stále častěji používáme preferované materiály, tedy materiály s nižší uhlíkovou stopou a materiály pocházející z recyklace. Se startupem UseWaste realizujeme inovativní projekt, v jehož rámci recyklujeme polyester a materiálové směsi. Bohužel velká část materiálů stále pochází z PET lahví a to by se mělo změnit. Chceme uzavřít oběh oblečení, aby kruhovitost nebyla pouze na papíře, ale stala se skutečností – poznamenala Ewa Janukowicz-Cichosz. – Pokud jde však o zviditelnění certifikátů, oděvní průmysl je v současnosti v určitém limbu. Přestože se na toto téma již událo mnoho, stále chybí praktické pokyny ohledně komunikace se spotřebiteli a toho, jaké certifikáty by pro ně měly být viditelné. Z tohoto důvodu jsme dočasně omezili komunikaci v této oblasti.
CCC: Přírodní kůže je zodpovědná za největší emise CO2. Naším cílem bude tuto surovinu snížit
– Obuvnický průmysl má v tomto ohledu ještě větší výzvu, protože boty jsou vyrobeny z různých materiálů a obtížněji se recyklují. Navíc přírodní kůže, což je materiál, který si naši zákazníci často vybírají, je zodpovědná za největší emise CO2. Naším cílem bude omezit tuto surovinu vhodnou produktovou strategií a najít vysoce kvalitní náhradu s nízkými emisemi, která bude šetrná k životnímu prostředí, uvedla Kamila Budnik, vedoucí oddělení udržitelnosti ve skupině CCC.
Zástupce polské společnosti také poznamenala, že produkty, které se objevují na pultech obchodů, vyplývají z preferencí spotřebitelů a ty se mohou pod vlivem makroekonomické situace změnit. – Nelze však zapomínat, že poslední dva roky se potýkáme s vysokou inflací, která rozhodně ovlivnila nákupní rozhodování spotřebitelů. V takové chvíli je často prioritou nízká cena a my jsme našim zákazníkům nemohli nic vnucovat – dodala Budník.
Řešení a předpisy pro oděvní průmysl
Výrobci obuvi a oděvů hledají vlastní řešení, jak snížit emise a produkci odpadů, ale spolupracují i s organizacemi, které pomáhají vracet materiály do druhého cyklu. Jedním z takových subjektů je VIVE Textile Recycling.
– Naše organizace vrací do oběhu oblečení, které lze znovu použít. Zpracováváme odpad, abychom jej vrátili zpět na trh, např. bavlnu ve formě průmyslových čisticích hadříků. Naším mottem je „Objevujeme hodnoty ve světě odpadu,“ řekla Karolina Mulhern, manažerka ESG ve VIVE Textile Recycling. – Souhlasím s tím, že jako průmysl stojíme na rozcestí. Na jedné straně máme zákazníka, který se chce vyjádřit prostřednictvím módy, a na druhé straně máme značky, které se často snaží přenést zodpovědnost na spotřebitele a jejich volby. Připomeňme, že móda má svou stinnou stránku – velké firmy jsou často zodpovědné za nucenou dětskou práci a nadměrné využívání přírodních zdrojů.
Karolina Mulhern dodala, že módní průmysl má velkou odpovědnost, ale měl by se řídit pokyny Evropské komise. Současné předpisy nejsou podle odborníka dostatečné.
– Měli bychom se však uzavřít před současnou strategií týkající se textilních výrobků? Módou nejsou jen textilní materiály, ale také obuv a doplňky. V nařízeních EU vidíme určitá omezení, která vyplývají z principu „vlákno k vláknu, textil k textilu“, tedy opětovné použití materiálů k výrobě tkanin. Máme se tolik omezovat? Proč by se z oblečení nemohly vyrábět například lavičky nebo ploty? Ve VIVE jsme překročili toto schéma a také zpracováváme produkty, které nejsou monomateriálové, řekla Karolina Mulhern.
Potřeba změny a vzdělávání v obalovém sektoru
Podobné závěry ohledně potřeby Evropské komise rozšířit svou strategii nakládání s odpady se objevily během druhé části debaty „Climate Talks“. Donata Chruściel, novinářka z PortalSpozywczy.pl, pozvala Michała Mikołajczyka – zmocněnce a ředitele prodeje a marketingu společnosti REKOPOL Agencja Odzysku Opakowania SA
– Veškeré ozdoby, doplňky a dekorace (např. mašle, keramická zátka ve skleněné lahvičce) značně znesnadňují recyklaci obalu. Firmy, které zvolily méně ekologické obaly, ale s WOW efektem, by měly platit vyšší daně než třeba ty, které zvolily skromnější, ale ekologičtější řešení. Ve Francii to funguje, takže je na čase to představit i u nás, řekl Michał Mikołajczyk.
– Na obalu by navíc mělo být uvedeno vhodné označení – jak a kam obal vyhodit, např. sklenice – zelená nádoba, víčko – žlutá nádoba. Rozhodnutí o umístění takového značení však nemůže vyplývat z dobré vůle kvalitních odborníků ve firmách – měli bychom mít omezující předpisy, které by k tomu výrobce nutily.
Odborník také dodal, že na trendy balení mají velký vliv sami spotřebitelé, proto je třeba každou volbu zvážit z hlediska její užitečnosti.
– Spotřebitelé mají významný vliv na signál zasílaný výrobci – obal, který vypadá zajímavě, může být pro recyklaci katastrofou. Všímejme si proto užitečnosti samotného produktu, ale také zvažte, zda bude možné dát jeho obalu druhý život.
Materiál chráněný autorským právem – pravidla pro dotisky jsou uvedeny v předpisech regulamin.
POLSKA. Zielone technologie i materiały w branży mody. Inicjatywy sieci handlowych.
Źródło: AK Dodano: 04-10-2024, 11:49 Aktualizacja: 04-10-2024, 15:49
Czy producenci ubrań faktycznie stawiają dziś na drugi obieg i zielone technologie? Co z innymi produktami, np. spożywczymi – czy każde opakowanie nadaje się do recyklingu? O ekologicznych rozwiązaniach i niezbędnych w tym zakresie regulacjach prawnych rozmawiano podczas debaty z cyklu „Climate Talks”, która była częścią konferencji klimatycznej PRECOP w Międzynarodowym Centrum Kongresowym w Katowicach.
Moda, jedna z najbardziej emisyjnych branż, stoi przed wyzwaniem transformacji w kierunku zrównoważonego rozwoju. Jakie technologie i strategie mogą przyspieszyć ten proces? Kim jest świadomy konsument, który chce łączyć estetykę z odpowiedzialnością ekologiczną? Te i inne tematy były przedmiotem dyskusji podczas debaty „Zrównoważona moda” na konferencji PRECOP w Międzynarodowym Centrum Kongresowym w Katowicach.
Branża mody w momencie zawieszenia
W marcu 2022 r. Komisja Europejska przedstawiła strategię na rzecz zrównoważonych wyrobów włókienniczych o obiegu zamkniętym. Miał to być pierwszy znaczący krok w kierunku przeciwdziałania szybkiej modzie i stymulowania innowacji w tym sektorze. Co się jednak faktycznie zmieniło przez te dwa lata w modzie? Od tego pytania dyskusję rozpoczęła Aleksandra Nagel, redaktor naczelna portalu Well.pl.
– Branża mody w 2024 roku, zarówno w Polsce, jak i na świecie, wciąż znajduje się w momencie przejściowym. Z jednej strony coraz lepiej przygotowuje się raporty dotyczące zrównoważonego rozwoju, a z drugiej nadal widzimy w sieciówkach poliesterowe bluzki za 14,99 zł. Cały czas brakuje w sklepach ubrań z certyfikatami, takimi jak GOTS czy Fair Trade oraz wykorzystania zielonych technologii – mówiła Katarzyna Zajączkowska, autorka podcastu i książki „Odpowiedzialna moda”. – Mimo że konsument często kieruje się ceną, wydaje mi się, że jednak chce nosić ubrania zdrowe i takie, które nie są efektem pracy niewolniczej. Mamy rok 2024 – producenci powinni już korzystać z gotowych rozwiązań, które są tworzone przez różne startupy.
– Zdecydowanie jesteśmy o krok dalej, jeśli chodzi o naszą wiedzę i działania, ale ten proces dotyczy ograniczonej grupy osób, co widzimy po naszych spotkaniach – zaznaczyła Agnieszka Oleksyn-Wajda, ekspertka UN Global Compact Network Poland, dyrektorka Instytutu Zrównoważonego Rozwoju i Środowiska Uczelni Łazarskiego. – Z badań opublikowanych w 2024 roku przez EURATEX wynika, że aż 90% podmiotów działających w sektorze tekstylnym na terenie UE to mikroprzedsiębiorstwa. I to jest dla nas największe wyzwanie – dotrzeć z naszą wiedzą i zasobami do tych firm, aby skutecznie wdrożyć transformację dla całego sektora.
Producenci robią krok wstecz w komunikacji z klientem
Przedstawicielki polskich firm potwierdziły, że branża już teraz stawia na bardziej zrównoważone rozwiązania, ale znacznie ostrożniej wystosowuje komunikaty w kierunku swoich klientów. Jak tłumaczyła Ewa Janukowicz-Cichosz, ekspertka ds. zrównoważonego rozwoju w LPP, potrzebna jest dyrektywa dotycząca greenwashingu, która rozwiałaby wiele wątpliwości.
– W LPP coraz częściej stosujemy materiały preferowane, czyli te charakteryzujące się niższym śladem węglowym oraz pochodzące z recyklingu. Realizujemy innowacyjny projekt ze startupem UseWaste, w ramach którego recyklingujemy poliester i mieszanki materiałowe. Niestety wciąż duża część materiałów pochodzi z butelek PET i to powinno się zmienić. Chcemy zamykać obieg odzieży, by cyrkularność nie była tylko na papierze, ale stała się faktem – zaznaczała Ewa Janukowicz-Cichosz. – Natomiast jeśli chodzi o widoczność certyfikatów, to branża odzieżowa jest teraz w pewnym zawieszeniu. Choć wiele już się wydarzyło w tym temacie, nadal brakuje praktycznych wskazówek dotyczących komunikacji z konsumentem i tego, jakie certyfikaty powinny być dla nich widoczne. Z tego powodu chwilowo ograniczyliśmy komunikację w tym zakresie.
CCC: Skóra naturalna odpowiada za największe emisje CO2. Naszym celem będzie redukcja tego surowca
– Branża obuwnicza ma pod tym względem jeszcze większe wyzwanie, bo buty składają się z różnych materiałów i są trudniejsze w recyklingu. Dodatkowo skóra naturalna, która jest materiałem często wybieranym przez naszych klientów, odpowiada za największe emisje CO2. Naszym celem będzie redukcja tego surowca poprzez odpowiednią strategię produktową i znalezienie dla niej jakościowego, niskoemisyjnego zamiennika, który będzie przyjazny dla środowiska – mówiła Kamila Budnik, Head of Sustainability w Grupie CCC.
Przedstawicielka polskiej firmy zaznaczyła również, że to, jakie produkty pojawiają się na sklepowych półkach, wynika z preferencji konsumentów, a te mogą zmieniać się pod wpływem sytuacji makroekonomicznej.
– Nie możemy jednak zapominać, że przez ostatnie dwa lata mierzyliśmy się z wysoką inflacją, co zdecydowanie wpływało na decyzje zakupowe konsumentów. W takim momencie priorytetem jest często niska cena, a my nie mogliśmy niczego narzucić naszym klientom – dodała Budnik.
Rozwiązania i regulacje dla branży odzieżowej
Producenci butów i odzieży poszukują własnych rozwiązań na ograniczanie emisji i produkcji odpadów, ale współpracują również z organizacjami, które pomagają przywrócić materiały do drugiego obiegu. Jednym z takich podmiotów jest VIVE Textile Recycling.
– Nasza organizacja przywraca do obiegu odzież, która nadaje się do ponownego wykorzystania. Przetwarzamy odpady, by ponownie wprowadzić je na rynek, np. bawełnę w postaci czyściwa przemysłowego. Nasze motto brzmi to „Odkrywamy wartości w świecie odpadów“ – mówiła Karolina Mulhern, ESG Manager w VIVE Textile Recycling. – Zgadzam się, że jako branża jesteśmy na rozstaju dróg. Z jednej strony mamy klienta, który chce wyrażać siebie poprzez modę, a z drugiej marki, które często próbują zrzucać odpowiedzialność na konsumentów i ich wybory. Pamiętajmy, że moda ma swoją ciemną stronę – często za wielkimi firmami stoi przymusowa praca dzieci i nadmierne wykorzystywanie zasobów naturalnych.
Karolina Mulhern dodała, że na branży mody ciąży duża odpowiedzialność, ale drogowskazem dla niej powinny być wskazówki Komisji Europejskiej. Zdaniem ekspertki obecne regulacje nie są wystarczające.
– Czy powinniśmy jednak zamykać się na aktualną strategię związaną z wyrobami włókienniczymi? Moda to nie tylko materiały tekstylne, ale także buty i akcesoria. Widzimy w unijnych przepisach pewne ograniczenia, które wynikają z zasady „fiber to fiber, textile to textile”, czyli ponownego wykorzystania materiałów do produkcji tkanin. Czy powinniśmy się tak ograniczać? Dlaczego z odzieży nie można produkować np. ławek czy ogrodzeń? W VIVE wyszliśmy poza ten schemat i przetwarzamy również te produkty, które nie są monomateriałowe – mówiła Karolina Mulhern.
Potrzeba zmian i edukacji w sektorze opakowań
Podobne wnioski dotyczące konieczności rozszerzenia przez Komisję Europejską strategii zarządzania odpadami pojawiły się podczas drugiej części debaty „Climate Talks”. Donata Chruściel, dziennikarka z PortalSpozywczy.pl, zaprosiła do rozmowy 1:1 Michała Mikołajczyka – prokurenta i dyrektora ds. sprzedaży i marketingu w REKOPOL Organizacja Odzysku Opakowań SA.
– Wszystkie upiększenia, dodatki i ozdobniki (np. kokardki, ceramiczny korek w szklanej butelce) sprawiają, że opakowanie staje się znacznie trudniejsze do recyklingu. Firmy, które zdecydowały się na mniej ekologiczne opakowanie, ale z efektem WOW, powinny płacić wyższe podatki niż np. te, które zdecydowały się na skromniejsze, ale bardziej ekologiczne rozwiązania. We Francji to się sprawdza, dlatego też czas wprowadzić to również u nas – opowiadał Michał Mikołajczyk. – Dodatkowo na opakowaniach powinno pojawiać się odpowiednie oznakowanie – jak i gdzie wyrzucać opakowania, np. słoik – zielony kontener, nakrętka – żółty kontener. Natomiast decyzja o umieszczaniu takich oznaczeń nie może wynikać z dobrej woli jakościowców w firmach – powinniśmy mieć restrykcyjne regulacje, które zmuszałyby producentów do tego.
Ekspert dodał również, że duży wpływ na trendy w opakowaniach mają sami konsumenci, dlatego każdy wybór powinien być przemyślany pod kątem jego użyteczności.
– Konsumenci mają istotny wpływ na to, jaki sygnał idzie do producenta – opakowanie, które wygląda ciekawie, dla recyklingu może być katastrofą. Dlatego zwracajmy uwagę na przydatność samego produktu, ale też zastanówmy się, czy będzie można dać drugie życie jego opakowaniu.
Materiał chroniony prawem autorskim – zasady przedruków określa regulamin.