PL/CZ informace – zákony – předpisy – pozvánky a pod. CZ/PL informacje – ustawy – przepisy – zaproszenia itp.

 27. 2. 2023

Podmínky pro provozování zemědělské činnosti v Polsku – základní informace.  

Warunki prowadzenia działalności rolniczej w Polsce – podstawowe informacje.  

Podmínky pro provozování zemědělské činnosti v Polsku – základní informace.

Zdroj: https://poradnikprzedsiebiorcy.pl/

CENTRUM DORADZTWA ROLNICZEGO W BRWINOWIE ODDZIAŁ W POZNANIU

„PROWADZENIE GOSPODARSTWA ROLNEGO – poradnik” Jak zostać rolnikiem i założyć gospodarstwo rolne – poradnik,

Opracowanie: Łukasz Bocheński, Iwona Kajdan Zysnarska, Kacper Mytko, Oskar Wysocki (CDR w Brwinowie Oddział w Poznaniu) Beata Filipiak, Łukasz Laskowski (CDR w Brwinowie)

 

Jak se stát farmářem a založit farmu – průvodce.

Farma a s ní i status individuálního zemědělce obvykle přechází z generace na generaci. Protože jedním z požadavků je vlastnit pozemek. Teoreticky si ho můžete koupit nebo pronajmout, ale pokud momentálně nemáte s farmařením nic společného, ​​nebude to tak jednoduchá záležitost. Je tedy možné stát se farmářem od nuly?

Zákon o utváření zemědělské soustavy, ( Zákon o utváření zemědělské soustavy ) který tyto otázky upravuje, se jednoznačně stará o tzv. profesionalizaci zemědělství, omezení přístupu k němu pro cizince. Abyste se tedy mohli oficiálně stát farmářem, musíte splnit několik podmínek a může to trvat dlouho. Je to však dobrý trénink před tím, co nás čeká, protože zemědělství oproti zdání není lehkým chlebem.

Kdo se může stát farmářem?

Jednotlivým zemědělcem může být podle předpisů osoba, která má zemědělskou kvalifikaci, vlastní, pronajímá nebo užívá zemědělskou nemovitost o výměře nejméně 1 ha, nejvýše však 300 ha a má bydliště na území obce, ve které se jeho nemovitost nachází minimálně 5 let na farmě a po tuto dobu svůj statek vedla osobně a sama o něm rozhodovala.

Co je zemědělská kvalifikace?

Zkrátka potřebujete správné vzdělání nebo praxi. Na tomto místě se poprvé setkáváme s předpisy, které nejprve definují podmínky, ale pak uvádějí řadu odchylek od nich.

Potvrzením kvalifikace je podle zákona především zemědělské vzdělání. V praxi je to samozřejmě jinak, zejména proto, že vysokoškolské vzdělání a odborné vzdělání, jakož i kurz poskytující kvalifikaci pro povolání potřebné v zemědělství, jsou považovány za rovnocenné. Logika předpisů však není zpochybňována, takže ke splnění první podmínky stačí zemědělské vzdělání na jakékoli úrovni.

Vzpomínané výjimky.

  • Pokud máte ukončené nezemědělské vyšší vzdělání, můžete jít na postgraduální studium v ​​zemědělství. V poslední době jsou velmi oblíbené, takže je z čeho vybírat.
  • Máte-li střední nezemědělské vzdělání, máte na výběr, zda studovat odpovídající profil nebo pracovat 3 roky v zemědělství.
  • Máte-li pouze nižší střední nebo odborné vzdělání, pak samozřejmě zemědělskou technickou školu nebo studium, případně alespoň 5 let praxe v zemědělství.

Potvrzením o tom bude pojištění v KRUS zaplacené na uvedenou dobu, potvrzení vedoucího obce o zemědělské činnosti v dané obci nebo zaměstnání v zemědělské firmě nebo zemědělském družstvu.

Kdo může nakupovat zemědělskou půdu?

Osoby se statutem samostatného zemědělce (rolnika) nemusí při nákupu zemědělských nemovitostí očekávat zásadní omezení. Limit je pouze 300 hektarů vlastněné půdy.

Když člověk ještě není zemědělec, hodně záleží na tom, od koho chcete pozemek koupit a jakou má rozlohu.

  • Když výměra zemědělského pozemku (działki rolnej) nepřesáhne 1 ha, může si jej koupit teoreticky kdokoli. Jen je třeba připomenout, že předkupní právo na odkup těchto pozemků má Národní centrum pro podporu zemědělství.
  • Pokud je prodávající váš blízký příbuzný, nemusíte se o zájem ze strany Národní centrum pro podporu zemědělství (KOWR) bát a maximální výměra kupované nemovitosti je až 300 ha.
  • Pokud je pozemek větší než 1 ha, ale prodávající s vámi není ve spojení, je k transakci potřeba souhlas ředitele KOWR, který se uděluje správním rozhodnutím. Bohužel zde začínají problémy.

 

Jak založit farmu?

Takže jsme skončili s otázkami souvisejícími se získáním statutu samostatného zemědělce, ale nákup půdy není vše. Pokud chcete provozovat farmu, čeká vás několik dalších formalit. Zemědělská činnost je výroba, chov nebo pěstování zemědělských produktů nebo udržování zemědělské půdy ve stavu vhodném pro pastvu nebo pěstování.

Podrobně je definován v zákoně o daních z příjmů fyzických osob. Podrobně popisuje, co se za zemědělskou činnost považuje a co ne, protože z příjmů z jejího provozování se neplatí daň z příjmu, pouze zemědělská daň. To zase závisí na velikosti výměry. Zemědělská činnost také podléhá ustanovením zákona o DPH (VAT), takže v určitých případech je potřeba se jako takový plátce registrovat.

Kromě toho je třeba zaregistrovat svou živnost na obecním úřadě a zaregistrovat se u orgánů vykonávajících úřední dozor nad výrobou potravin, tedy Státní hygienické inspekce a Veterinární inspekce. Pokud chcete dotace využít, bez návštěvy Agentury pro restrukturalizaci a modernizaci zemědělství to nepůjde.

Zdanění zemědělské činnosti

Ustanovení zákona o daních z příjmů fyzických osob obecně upravují zdanění všech příjmů fyzických osob. Je však třeba upozornit, že ustanovení zákona se nevztahují na příjmy ze zemědělské činnosti, s výjimkou příjmů ze speciálních úseků zemědělské výroby. Jakou formu zdanění zvolit, pokud je vykonávána zemědělská činnost?

Zemědělská činnost v souladu s čl. 2 odst. 2 zákona o daních z příjmů fyzických osob (dále jen ZDPFO) jde o činnost spočívající ve výrobě rostlinných nebo živočišných produktů v nezpracovaném (přírodním) stavu z vlastních plodin nebo šlechtění nebo odchovu, včetně produkce osiva, školkařství, šlechtění a reprodukčního materiálu, polní produkce zeleniny, skleníková výroba a výroba pod fólií, produkce okrasných rostlin, pěstovaných hub a sadová produkce, chov a produkce chovného materiálu pro zvířata, ptactvo a užitečný hmyz, průmyslově-hospodářská živočišná výroba a chov ryb, dále jako činnosti, při kterých jsou minimální doby uchování nakoupených zvířat a rostlin, během nichž dochází k jejich biologickému růstu, alespoň:

měsíc – pro rostliny,

16 dnů – v případě vysoce intenzivního výkrmu specializovaných hus nebo kachen,

6 týdnů – v případě ostatní jatečné drůbeže,

2 měsíce – pro ostatní zvířata

– počítáno od data nákupu.

 

Zároveň je třeba poznamenat, že v zákoně bylo přesně uvedeno, co se rozumí zemědělskou činností. Podle citované definice je základním znakem zemědělské činnosti získávání produktů v nezpracovaném stavu, pocházejících z pěstování, chovu nebo šlechtění. Výnosy ze zemědělské činnosti jsou tedy pouze příjmy, které pocházejí z činností uvedených v čl. 2 sec. 2 ZDPFO.

Kromě toho je zde třeba odkázat na čl. 2 sec. 1 ZDPFO, z něhož vyplývá, že ustanovení zákona se nevztahují na příjmy ze zemědělské činnosti, s výjimkou příjmů ze zvláštních útvarů zemědělské výroby.

Zároveň je třeba připomenout, že následující obory speciální zemědělské výroby nejsou: pěstování, chov nebo chov zvířat ve velikostech nepřesahujících velikosti uvedené pro daný rok v příloze č. 2 zákona ZDPFO podle odhadu příjmů ze speciálních odvětví zemědělské výroby.

Za zvláštní odvětví zemědělské výroby se proto považuje pěstování specifických rostlin, chov nebo chov zvířat, pokud velikost činnosti přesahuje velikost uvedenou ve výše uvedené příloze.

 

Zemědělská činnost – jaká daň?

Povinnost platit zemědělskou daň jsou subjekty provozující zemědělskou činnost. V této situaci bude předmětem daně pozemek klasifikovaný v katastru nemovitostí jako zemědělská půda nebo jako zalesněná půda na zemědělské půdě. Při provozování zemědělské činnosti tak poplatník neplatí daň z dosažených příjmů. Výše daně závisí na výměře a klasifikaci pozemku.

Zemědělská daň je ekvivalentem 2,5 tuny žita/ha – cena žita za období 11 čtvrtletí předcházejících čtvrtletí předcházejícímu daňovému roku 2023 byla 74,05 PLN za 1 tunu.

V zemědělské činnosti zemědělci nevedou příjmové a výdajové knihy ani účetní knihy.

 

Zdanění nezemědělské hospodářské činnosti

Definice ekonomické činnosti nebo nezemědělské ekonomické činnosti podle zákona o PIT je uvedena v čl. 5a bod 6 zákona o PIT (daň z příjmů fyzických osob) se podle tohoto ustanovení jedná o výdělečnou činnost:

výroba, stavebnictví, obchod, služby, spočívající ve vyhledávání, uznávání a těžbě nerostných surovin z ložisek, spočívající ve využívání věcí a nehmotného majetku – vedené vlastním jménem, ​​bez ohledu na jeho výsledek, organizovaně a nepřetržitě, z nichž získané výnosy nejsou zahrnuty do ostatních výnosů ze zdrojů uvedených v Čl. 10 sec. 1 body 1, 2 a 4-9 zákona o PIT (daň z příjmů fyzických osob).

Při provozování zvláštních oddělení zemědělské výroby mají daňoví poplatníci dva způsoby stanovení příjmů:

na základě vedených knih (KPiR nebo účetní knihy),

podle odhadních standardů.

Poplatníci, kteří zjišťují příjmy ze zvláštních úseků zemědělské výroby podle norem odhadu příjmů z konkrétní plodiny nebo jednotky živočišné výroby, jsou povinni předložit do 20. ledna roku finančnímu úřadu, prohlášení podle stanoveného vzorce o druzích a velikostech zamýšlené produkce ve zdaňovacím období (PIT-6), (daň z příjmů fyzických osob).

Poplatníci jsou povinni do sedmi dnů oznámit vedoucímu příslušného finančního úřadu:

  • výskyt změn v prováděné výrobě oproti té, která je uvedena v prohlášení,
  • ukončení nebo zahájení provozu zařízení umožňujících celoroční výrobní cyklus v průběhu roku,
  • zahájení provozu zvláštních oddělení zemědělské výroby v průběhu zdaňovacího období.

 

Farma jako plátce DPH

Zemědělec s paušální sazbou je rovněž osvobozen od mnoha formálních povinností stanovených v DPH. Takový zemědělec je totiž osvobozen od povinnosti vystavovat faktury, vést evidenci dodávek a nákupů, podávat finančnímu úřadu daňové přiznání a podávat žádost o registraci.

Je pro zemědělce výhodné být aktivním plátcem DPH? Jak už to tak bývá, toto řešení má svá pro a proti. Vše závisí na velikosti farmy a druhu zemědělské činnosti a také na rozsahu investic plánovaných v následujících letech. Je snadné přejít na DPH, ale mnohem obtížnější je opustit tuto formu zdanění.

Zemědělci, kteří nemají příjmy z jiné než zemědělské činnosti, se k DPH registrovat vůbec nemusí. Majitelé statků, tzv. zemědělci s paušální sazbou jsou osvobozeni od účetní povinnosti, ale mají nárok na vrácení daně na vstupu ve formě DPH zahrnuté ve faktuře RR. Na osvobození od DPH však mohou rezignovat. Vyplatí se však učinit promyšlené rozhodnutí, protože návrat k předchozí daňové variantě bude možný nejdříve po 3 letech od okamžiku registrace aktivního plátce daně.

Farmář by proto měl před podáním DPH analyzovat prodeje a nákupy na farmě několik měsíců.

Při velikosti farmy nad 40 hektarů už je podle odborníků přechod na DPH ziskový. Zejména pokud jeho majitel plánuje nákup zemědělské techniky a další nákladné investice, například stavbu nového kravína, vepřína nebo výtahu.

Pro přechod na DPH stačí podat přiznání (tzv. podání k registraci k DPH – R) na finančním úřadě příslušném pro umístění farmy. K tomu budete potřebovat také IČO a DIČ (REGON a NIP – 7).

Pro zemědělce s přechodem na DPH existuje kromě možnosti snížení splatné daně o daň vypočtenou na základě faktur s DPH dokládajících jím uskutečněné nákupy i řada povinností.

Zemědělec, který je aktivním plátcem DPH, je povinen zdanit dodání zboží a služeb podle platných sazeb DPH, vystavovat faktury, vést evidenci o dodávkách a nákupu DPH, podávat periodická (měsíční/čtvrtletní) přiznání k DPH a platit daň k danému termínu, pokud takové vyúčtování ukazuje daný měsíc/čtvrtletí.

Platné sazby DPH pro prodej zemědělských produktů jsou obvykle 5 % a 8 % a jsou uvedeny v přílohách zákona o DPH. Zemědělské produkty uvedené v příloze č. 10 zákona o DPH (załączniku nr 10) podléhají 5% DPH. 8% sazba DPH se vztahuje na zboží uvedené v příloze č. 3. zákona (załączniku nr 3) (jiné než v příloze č. 10) a § 3 odst. 1 písm. 1 bod 1 vyhlášky o sazbách (§ 3 ust. 1 pkt 1).

V souvislosti s protiinflačním štítem byla do 31. října 2022 uplatňována nulová sazba DPH na základní potravinářské výrobky a zboží používané pro zemědělskou výrobu. Do konce roku 2022 byla sazba DPH na pohonné hmoty 8 %, na elektřinu a teplo 5 % a na plyn 0 %. K tomu se přidává nulová sazba pro základní potravinářské výrobky a hnojiva i vybrané způsoby zemědělské výroby. Dále byla prodloužena platnost snížení spotřební daně z elektřiny, osvobození od spotřební daně z elektřiny pro domácnosti, snížení sazeb spotřební daně z pohonných hmot a maloobchodní prodej pohonných hmot bez maloobchodní daně.

Od 1. ledna 2023 končí 8% sazba DPH na pohonné hmoty a hnojiva se vrátí sazba 23 %. Nulová DPH na potraviny však zůstane zachována až do 30. června.

 

Sociální pojištění pro zemědělce

Zdroj: Oprac. Natalia Kempa,PODR Boguchwała.

Zdroj: KRUS; Dz.U. 2005 nr 150, poz. 1249

 

Sociální pojištění zemědělců bylo zákonem ze dne 20. prosince 1990 odděleno od systému sociálního pojištění. Uvedeným zákonem byl zřízen Zemědělský fond sociálního pojištění, který mu uložil plnit úkoly související se sociálním pojištěním zemědělců.

Toto pojištění se vztahuje na zemědělce, jejich manžele/manželky a členy domácnosti, kteří s nimi pracují, a na pomocníky za předpokladu, že tyto osoby:

– má polské občanství,

– jsou oprávněni pracovat na území Polské republiky podle čl. 87 zákona ze dne 20. dubna 2004 (sbírka zákonů z roku 2018, položka 1265, ve znění pozdějších předpisů) nebo jsou podle zvláštních ustanovení osvobozeni od povinnosti mít povolení k zaměstnání.

 

Zákon stanoví dvě formy pojištění:

povinné (podle zákona) – když výměra zemědělské půdy přesáhne 1 přepočtený hektar,

dobrovolné (na vyžádání) – pokud se plocha zemědělské půdy rovná nebo nepřesahuje 1 přepočítaný hektar.

Povinné pojištění se vztahuje na zemědělce, který má bydliště a vykonává zemědělskou činnost na území Polské republiky, osobně a na vlastní účet, o výměře nad 1 hektar zemědělské půdy nebo zvláštního útvaru zemědělské výroby (včetně v rámci skupiny zemědělských výrobců), jakož i manžel zemědělce a člen domácnosti trvale pracující na tomto hospodářství, pokud nepodléhají jinému sociálnímu pojištění, nemají nárok na starobní/invalidní důchod nebo není založen nárok na dávky sociálního pojištění.

Pojištění podle zákona (povinné) existuje bez ohledu na vůli osoby, která splňuje podmínky pro uzavření tohoto pojištění a bez ohledu na vůli plátce, a nelze z tohoto pojištění odstoupit. Zemědělec je však povinen do 14 dnů přihlásit sebe a všechny pojištěné osoby na jeho farmě u příslušné jednotky Zemědělského fondu sociálního pojištění.

Od 1. října 2009 vzniká sociální pojištění zemědělců ode dne, kdy byly splněny podmínky krytí, a zaniká dnem následujícím po dni, kdy zanikly okolnosti odůvodňující toto pojištění.

Dobrovolné pojištění (na vyžádání) je určeno osobám, které nesplňují podmínky pro povinné pojištění a pro které je zemědělská činnost trvalým zdrojem příjmů, provozující farmu o výměře 1 nebo menší než 1 hektar. K dobrovolnému pojištění se může připojit manžel nebo člen domácnosti, ale i osoba, která jako zemědělec přidělila půdu svého hospodářství k zalesnění, které je upraveno zvláštními předpisy. Pojištěnec může být pojištěn za předpokladu, že nepodléhá jinému sociálnímu pojištění, nemá vytvořený nárok na starobní/invalidní důchod a nemá založen nárok na dávky sociálního pojištění.

Výše uvedené osoby mohou využít následující pojištění:

– plný rozsah – úrazové, nemocenské, mateřské a důchodové pojištění,

– úraz, nemoc a mateřství,

– žádná možnost pojištění pouze starobních a invalidních důchodů.

 

Starobní a invalidní důchodové pojištění v dobrovolném pojištění je možné pro osobu která:

– byla pojištěna jako zemědělec a ukončila zemědělskou činnost, aniž by jí vznikl nárok na starobní nebo invalidní důchod (pokud byla pojištěna na starobní a invalidní důchod alespoň 12 let a 6 měsíců),

– pobírá zemědělský důchod z důvodu pracovní neschopnosti jako pravidelný důchod,

– pobírá doplňkový rodičovský příspěvek – do získání 25 let starobního a invalidního důchodového pojištění,

– podléhal pojištění jako zemědělec nebo člen domácnosti a přestal vykonávat zemědělskou činnost nebo práci v hospodářství v souvislosti se získáním nároku na ošetřovné nebo příspěvek na zvláštní péči – do dosažení 25 let věku a období invalidního důchodového pojištění.

Od 1. října 2009 se příspěvky na sociální pojištění zemědělců vypočítávají měsíčně, bez ohledu na to, zda se jedná o pojištění podle zákona nebo pojištění na žádost. Pokud je doba pojištění kratší než měsíc, pojistné se vypočítá v poměru k počtu dnů pojištění. Patří mezi ně úrazové, nemocenské, mateřské a důchodové pojištění.

Měsíční příspěvek na úraz, nemoc a mateřství pro každého pojištěnce určuje Farmářská rada a vyhlašuje jej prezident KRUS, přičemž výše příspěvku na důchod pro každého pojištěnce činí 10 % základního starobního důchodu a vyhlašuje prezident fondu. V prvním čtvrtletí roku 2023 bude činit 60 PLN měsíčně.

Současná výše základního starobního důchodu je 1 084,58 PLN, proto bude základní měsíční příspěvek na důchodové pojištění pro zemědělce, manžele/manželky a členy domácnosti v prvním čtvrtletí roku 2023 činit 108,00 PLN.

 

Výše příspěvku na důchod závisí na velikosti farmy:

  • do 50 ekvivalentních hektarů – platí pojistné v základní výši,
  • do 100 ekvivalentních hektarů – platí další měsíční příspěvek na důchodové pojištění ve výši 12 % základního starobního důchodu, tj. 130 PLN,
  • nad 100 ekvivalentních hektarů do 150 ekvivalentních hektarů – platí další měsíční příspěvek na důchodové pojištění ve výši 24 % základního starobního důchodu, tj. 260 PLN,
  • více než 150 ekvivalentních hektarů do 300 ekvivalentních hektarů – platí další měsíční příspěvek na důchodové pojištění ve výši 36 % základního starobního důchodu, tj. 390 PLN,
  • nad 300 ekvivalentních hektarů platí další měsíční příspěvek na starobní a invalidní důchodové pojištění ve výši 48 % základního starobního důchodu, tj. 521 PLN.

  Výše příspěvků zemědělců na sociální pojištění v prvním čtvrtletí roku 2023:

– zemědělec nebo manžel nebo manželka zemědělce provozující zemědělskou činnost na farmě o výměře do 50 ha – celkový čtvrtletní příspěvek – 504 PLN,

– zemědělec nebo manžel nebo manželka zemědělce provozující zemědělskou činnost na farmě o výměře 50 až 100 ha – celkový čtvrtletní příspěvek – 894 PLN,

– zemědělec nebo manžel nebo manželka zemědělce provozující zemědělskou činnost na farmě o výměře 100 až 150 ha – celkový čtvrtletní příspěvek – 1 284 PLN,

– zemědělec nebo jeho manžel nebo manželka vykonávající zemědělskou činnost na farmě o výměře 150 až 300 ha – celkový čtvrtletní příspěvek – 1 674 PLN,

– zemědělec nebo manžel nebo manželka zemědělce provozující zemědělskou činnost na farmě o výměře větší než 300 ha – celkový čtvrtletní příspěvek – 2 067 PLN,

– člen domácnosti zemědělce (v každé kategorii oblastí) – celkový čtvrtletní příspěvek – 504 PLN.

Za zmínku stojí, že zákonná lhůta pro placení příspěvků splatných pro zemědělce, manžele a členy domácnosti za první čtvrtletí roku 2023 končí 31. ledna 2023 a pro pomocníky zemědělce za daný měsíc končí 15. dne následujícího měsíce.

Zdroj: Comp. Natalia Kempa, PODR Boguchwala.

Zdroj: KRUS; Úř 2005 č. 150, pol 1249

 

Vrácení spotřební daně.

V celém Polsku mohou zemědělci podávat žádosti o vrácení spotřební daně obsažené v palivu používaném pro zemědělskou výrobu na obecních a městských úřadech.

Vrácení spotřební daně se určuje na základě:

  • výměra zemědělské půdy ve vlastnictví nebo ve spoluvlastnictví zemědělského výrobce uvedená v evidenci pozemků a staveb
  • průměrný roční počet LU skotu ve vlastnictví zemědělského výrobce v roce předcházejícím roku, ve kterém byla podána žádost o vrácení daně

Výše vratky spotřební daně se stanoví jako součin množství motorové nafty nakoupené zemědělským výrobcem z faktur s DPH a sazby vratky daně za 1 litr motorové nafty platné ke dni podání žádosti o vrácení daně, v rámci ročního limitu.

Limit je stanoven jako součet:

  • částka je součinem sazby vrácení daně za 1 litr motorové nafty, čísla 110 a výměry zemědělské půdy ve vlastnictví nebo ve spoluvlastnictví zemědělského výrobce uvedeného v katastru nemovitostí k 1. daný rok a
  • částka je součinem sazby vrácení daně za 1 litr motorové nafty, čísla 40 a průměrného ročního počtu skotu ve vlastnictví zemědělského výrobce v roce předcházejícím roku, ve kterém byla podána žádost o vrácení daně.

Jaká bude vratka spotřební daně zemědělcům v roce 2023?

Na základě nařízení vydaného na konci loňského roku byla v roce 2023 sazba vratky spotřební daně zahrnuté v ceně motorové nafty používané v zemědělské výrobě stanovena na 1,20 PLN za 1 litr motorové nafty. Státní rozpočet na tento účel letos vyčlenil 1 340 milionů zlotých.


Warunki prowadzenia działalności rolniczej w Polsce – podstawowe informacje.

Źródło: https://poradnikprzedsiebiorcy.pl/

CENTRUM DORADZTWA ROLNICZEGO W BRWINOWIE ODDZIAŁ W POZNANIU

„PROWADZENIE GOSPODARSTWA ROLNEGO – poradnik” Jak zostać rolnikiem i założyć gospodarstwo rolne – poradnik,

Opracowanie: Łukasz Bocheński, Iwona Kajdan Zysnarska, Kacper Mytko, Oskar Wysocki (CDR w Brwinowie Oddział w Poznaniu) Beata Filipiak, Łukasz Laskowski (CDR w Brwinowie)

 

Jak zostać rolnikiem i założyć gospodarstwo rolne – poradnik.

Gospodarstwo rolne, a wraz z nim status rolnika indywidualnego, zwykle przechodzi z pokolenia na pokolenie. Bowiem jednym z wymogów jest posiadanie ziemi. Teoretycznie można ją kupić lub wydzierżawić, ale jeśli obecnie nie masz nic wspólnego z rolnictwem, to nie będzie taka prosta sprawa. Czy więc da się zostać rolnikiem od zera?

Ustawa o kształtowaniu ustroju rolnego, która reguluje te kwestie, wyraźnie dba o tzw. profesjonalizację rolnictwa, ograniczając dostęp do niego osobom z zewnątrz. Aby więc zostać oficjalnie rolnikiem, trzeba spełnić kilka warunków i może to zabrać sporo czasu. To jednak dobry trening przed tym, co nas czeka, bo rolnictwo to wbrew pozorom nie jest lekki kawałek chleba.

Kto może zostać rolnikiem? 

Zgodnie z przepisami, rolnikiem indywidualnym może być osoba, która ma kwalifikacje rolnicze, posiada, dzierżawi lub użytkuje nieruchomości rolne o powierzchni nie mniejszej niż 1 ha, ale nieprzekraczającej 300 ha, oraz od przynajmniej 5 lat zamieszkuje w gminie, w której znajduje się jej nieruchomość rolna i przez ten czas prowadziła swoje gospodarstwo osobiście, samodzielnie podejmując dotyczące go decyzje.

Co to są kwalifikacje rolnicze? 

W dużym skrócie rzecz ujmując, potrzebne jest odpowiednie wykształcenie lub doświadczenie. W tym miejscu po raz pierwszy stykamy się z przepisami, które najpierw określają warunki, ale zaraz potem wskazują szereg odstępstw od nich.

Potwierdzeniem kwalifikacji, w myśl ustawy, jest przede wszystkim rolnicze wykształcenie. W praktyce oczywiście różnie z tym bywa, zwłaszcza że na równi traktowane jest wykształcenie wyższe i zawodowe oraz kurs dający tytuł kwalifikacyjny w zawodzie potrzebnym w rolnictwie. Z logiką przepisów się jednak nie dyskutuje, zatem do spełnienia pierwszego warunku wystarczy wykształcenie rolnicze na dowolnym poziomie.

Są wspomniane odstępstwa.

  • Jeśli masz ukończone studia wyższe nierolnicze, można pójść na studia podyplomowe z zakresu rolnictwa. Są one ostatnio bardzo popularne, więc jest w czym wybierać.
  • Jeśli masz wykształcenie średnie nierolnicze, masz do wyboru studia o odpowiednim profilu lub przepracowanie 3 lat w rolnictwie.
  • Gdy masz tylko wykształcenie gimnazjalne lub zawodowe, przed Tobą oczywiście technikum rolnicze lub studia, albo przynajmniej 5 lat stażu pracy w rolnictwie.

Potwierdzeniem tego ostatniego będzie ubezpieczenie w KRUS opłacane przez wskazany okres, zaświadczenie od wójta o prowadzeniu działalności rolniczej w danej gminie lub zatrudnienie w gospodarstwie lub spółdzielni rolniczej.

Kto może kupić ziemię rolną?

Osoby mające status rolnika indywidualnego, nie muszą się spodziewać większych ograniczeń przy nabywaniu nieruchomości rolnych. Limitem jest jedynie 300 ha posiadanej ziemi.

Kiedy osoba rolnikiem jeszcze nie jest, wiele zależy od tego, od kogo chce się kupić działkę i jaka jest jej powierzchnia.

  • Gdy powierzchnia działki rolnej nie przekracza 1 ha, teoretycznie kupić ją może każdy. Trzeba tylko pamiętać, że prawo pierwokupu tej ziemi ma Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa.
  • Jeśli sprzedający jest Twoim bliskim krewnym, wtedy nie trzeba się obawiać zainteresowania ze strony KOWR, a maksymalna powierzchnia nabywanej nieruchomości to aż 300 ha.
  • Kiedy zaś działka jest większa niż 1 ha, ale sprzedający nie jest z Tobą spokrewniony transakcja wymaga zgody Dyrektora KOWR, która jest udzielana w drodze decyzji administracyjnej. Tu niestety zaczynają się schody.

 

Jak założyć gospodarstwo rolne?

Mamy więc za sobą kwestie związane z uzyskaniem statusu rolnika indywidualnego, ale zakup ziemi to jeszcze nie wszystko. Działalność rolnicza to bowiem produkcja, hodowla lub uprawa produktów rolnych albo utrzymywanie użytków rolnych w stanie nadającym się do wypasu bądź uprawy.

Szczegółowo definiuje ją ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest w niej dokładnie opisane, co uznaje się za działalność rolniczą, a czego nie, bo od przychodów osiąganych z jej prowadzenia nie płaci się podatku dochodowego, tylko rolny. Ten z kolei jest uzależniony od wielkości areału. Działalność rolnicza podlega również regulacjom ustawy o VAT, więc w określonych przypadkach trzeba się zarejestrować jako taki podatnik.

Poza tym trzeba zgłosić działalność w urzędzie gminy oraz zarejestrować się u organów sprawujących urzędowy nadzór nad produkcją żywności, czyli w Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz w Inspekcji Weterynaryjnej. Jeśli zaś chcesz korzystać z dopłat, to nie obędzie się bez wizyty w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Opodatkowanie działalności rolniczej

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych co do zasady regulują opodatkowanie wszelkich dochodów osób fizycznych. Jednak należy wskazać, że przepisów ustawy nie stosuje się wobec przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnej produkcji rolnej. Jaką formę opodatkowania należy wybrać jeśli prowadzona jest działalność rolnicza?

Działalność rolnicza zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: updof) jest to działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

miesiąc – w przypadku roślin,

16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt

– licząc od dnia nabycia.

 

Należy przy tym zwrócić uwagę, że zostało precyzyjnie wskazane w ustawie, co należy rozumieć przez działalność rolniczą. Zgodnie z przytoczoną definicją podstawową cechą działalności rolniczej jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy, chowu lub hodowli. Tym samym przychodami z działalności rolniczej są tylko te przychody, które pochodzą z działalności określonej w art. 2 ust. 2 updof.

Dodatkowo należy w tym miejscu powołać się na art. 2 ust. 1 updof, który wskazuje, że przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Przy czym należy pamiętać, że działami specjalnej produkcji rolnej nie są: uprawa, hodowla czy chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych na dany rok w załączniku nr 2 updof w sprawie norm szacunkowych dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Za dział specjalny produkcji rolnej uznaje się więc uprawę określonych roślin, chów czy hodowlę zwierząt, o ile rozmiary działalności przekraczają wielkości określone w przytoczonym załączniku.

 

Działalność rolnicza – jaki podatek?

Podmioty prowadzące działalność rolniczą są obowiązane opłacać podatek rolny. W tej sytuacji przedmiotem opodatkowania będą grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione na użytkach rolnych. Tym samym prowadząc działalność rolniczą, podatnik nie odprowadza podatku od osiągniętego dochodu. Bowiem wysokość podatku zależy od powierzchni oraz klasyfikacji gruntu.

Podatek rolny stanowi równowartość 2,5 dt żyta/ha przeliczeniowy – cena żyta za okres 11 kwartałów poprzedzających kwartał poprzedzający rok podatkowy 2023 wyniosła 74,05 zł za 1 dt.

Przy działalności rolniczej rolnicy nie prowadzą księgi przychodów i rozchodów czy ksiąg rachunkowych.

 

Opodatkowanie pozarolniczej działalności gospodarczej

Definicję działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej na gruncie ustawy o PIT ustalono w art. 5a pkt 6 ustawy PIT, zgodnie z tym przepisem jest to działalność zarobkowa:

wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa, polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych – prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy o PIT.

Przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej podatnicy mają dwa sposoby ustalania dochodu:

na podstawie prowadzonych ksiąg (KPiR albo ksiąg rachunkowych),

według norm szacunkowych.

Podatnicy, którzy dochody z działów specjalnych produkcji rolnej ustalają przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, są obowiązani składać w terminie do 20 stycznia roku podatkowego urzędowi skarbowemu deklaracje wg ustalonego wzoru o rodzajach i rozmiarach zamierzonej produkcji w roku podatkowym (PIT-6).

Podatnicy są obowiązani zawiadomić naczelnika właściwego urzędu skarbowego w terminie siedmiu dni o:

  • zaistnieniu zmian w prowadzonej produkcji w stosunku do podanej w deklaracji,
  • zaprzestaniu lub rozpoczęciu w ciągu roku eksploatacji obiektów umożliwiających całoroczny cykl produkcji,
  • rozpoczęciu w ciągu roku podatkowego prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej.

 

Gospodarstwo rolne jako podatnik VAT

Rolnik ryczałtowy zwolniony jest również z wielu obowiązków formalnych przewidzianych na gruncie podatku VAT. Mianowicie rolnik taki jest zwolniony z konieczności wystawiania faktur, prowadzenia ewidencji dostaw i nabyć, składania w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowej oraz dokonania zgłoszenia rejestracyjnego.

Czy rolnikowi opłaca się być czynnym podatnikiem VAT? Jak zwykle są plusy i minusy takiego rozwiązania. Wszystko zależy od wielkości gospodarstwa i rodzaju prowadzonej działalności rolniczej oraz od skali planowanych w najbliższych latach inwestycji. Łatwo jest przejść na VAT, ale znacznie trudniej z tej formy opodatkowania zrezygnować.

Rolnicy, którzy nie uzyskują  przychodów z innego rodzaju działalności  niż rolnicza, nie muszą się w ogóle rejestrować dla potrzeb podatku VAT. Właściciele gospodarstw rolnych,  tzw. rolnicy ryczałtowi zwolnieni są od obowiązku  księgowości, ale mają prawo do zwrotu podatku naliczonego w postaci VAT zawartego na fakturze RR. Mogą jednak zrezygnować ze zwolnienia w podatku VAT. Warto jednak, by była to decyzja przemyślana, ponieważ powrót do poprzedniej opcji podatkowej najwcześniej będzie możliwy najwcześniej dopiero po 3 latach od momentu rejestracji jako czynny podatnik.

Dlatego rolnik powinien przez kilka miesięcy przed zgłoszeniem podatku VAT dokonać analizy sprzedaży oraz zakupów w gospodarstwie.

Zdaniem ekspertów, przy wielkości gospodarstwa powyżej 40 hektarów przejście na VAT jest już opłacalne. Szczególnie jeśli jego właściciel planuje zakup maszyn rolniczych oraz inne kosztowane inwestycje, na przykład budowę nowej obory, chlewni czy elewatora.

Aby przejść na VAT wystarczy złożyć deklarację (tzw. złożenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT – R)  we właściwym ze względu na położenie gospodarstwa Urzędzie Skarbowym . Do tego potrzebny będzie jeszcze REGON oraz NIP – 7.

Dla rolnika z przejściem na VAT poza możliwością pomniejszenia podatku należnego do zapłaty o podatek naliczony na podstawie faktur VAT dokumentujących zakupy przez niego dokonane wiąże się też szereg obowiązków.

Rolnik będący czynnym podatnikiem VAT zobowiązany jest do opodatkowania dostawy towarów i usług zgodnie z obowiązującymi stawkami podatku VAT, wystawiania faktur, prowadzenia ewidencji dostaw oraz nabyć VAT, składania okresowych (miesięcznych/kwartalnych) deklaracji podatkowych VAT oraz  terminowego wpłacania podatku, jeżeli taki wykaże rozliczenie za dany miesiąc/kwartał.

Stosowane stawki VAT na sprzedaż produktów rolnych to przeważnie 5% i 8% i są określone w załącznikach do ustawy o VAT (Produkty rolne wymienione w załączniku nr 10 do ustawy o VAT podlegają opodatkowaniu 5% stawką VAT. Stawka VAT 8% dotyczy towarów określonych w załączniku nr 3 do ustawy (innych niż znajdujące się w załączniku nr 10) oraz § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie stawek).

W związku z tarczą antyinflacyjną do 31 października 2022 r. stosowana była zerowa stawka VAT na podstawowe produkty żywnościowe oraz towary wykorzystywane do produkcji rolnej. Do końca 2022 roku stawka VAT na paliwa wynosiła 8%, na prąd i ciepło – 5%, a na gaz 0%. Do tego dochodzi jeszcze stosowanie zerowej stawki na podstawowe produkty żywnościowe i na nawozy oraz wybrane środki produkcji rolniczej. Przedłużono także obowiązywanie obniżki akcyzy na prąd, zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej dla gospodarstw domowych, obniżki stawek akcyzy na paliwa silnikowe oraz sprzedaż detaliczną paliw silnikowych bez podatku od sprzedaży detalicznej.

Od 1 stycznia 2023 r. kończy się 8-proc. stawka VAT na paliwo i nawozy, wróci stawka w wysokości 23 proc. Do 30 czerwca utrzymany zostanie jednak zerowy VAT na żywność.

 

Ubezpieczenie społeczne rolników

Żródło: Oprac. Natalia Kempa,PODR Boguchwała.

Źródło: KRUS; Dz.U. 2005 nr 150, poz. 1249

 

Ubezpieczenie społeczne rolników zostało wyodrębnione z systemu ubezpieczeń społecznych ustawą z 20 grudnia 1990 roku. Wspomniana ustawa powołała Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, zobowiązując ją do realizacji zadań związanych z ubezpieczeniem społecznym rolników.

Ubezpieczenie to obejmuje rolników, ich małżonków i pracujących z nimi domowników oraz pomocników o ile te osoby:

– posiadają polskie obywatelstwo,

– są uprawnione do wykonywania pracy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 87 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. (Dz.U. z 2018 r., poz. 1265, z późn. zm.) lub są zwolnieni na podstawie przepisów szczególnych z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę.

 

Ustawa zakłada dwie formy ubezpieczenia:

– obowiązkowe (na mocy ustawy) – gdy powierzchnia użytków rolnych przekracza 1 ha przeliczeniowy,

– dobrowolne (na wniosek) – gdy powierzchnia użytków rolnych jest równa lub nie przekracza 1 ha przeliczeniowego.

Ubezpieczenie obowiązkowe dotyczy rolnika zamieszkującego i prowadzącego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, osobiście i na własny rachunek działalność rolniczą o pow. powyżej 1 ha przeliczeniowego użytków rolnych lub dział specjalny produkcji rolnej (w tym również w ramach grupy producentów rolnych), jak również małżonek rolnika i domownik stale pracujący w tym gospodarstwie, jeżeli nie podlegają innemu ubezpieczeniu społecznemu, nie ma ustalonego prawa do emerytury/renty lub nie ma ustalonego prawa do świadczeń z ubezpieczeń społecznych.

Ubezpieczenie na mocy ustawy (obowiązkowe) istnieje niezależnie od woli osoby spełniającej warunki do podlegania temu ubezpieczeniu oraz niezależnie od woli płatnika, nie ma też możliwość zrezygnowania z tego ubezpieczenia. Jednakże na rolniku spoczywa obowiązek zgłoszenia do ubezpieczenia we właściwej jednostce Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w terminie 14 dni siebie oraz wszystkich osób podlegających ubezpieczeniu w jego gospodarstwie.

Od 1 października 2009 r. ubezpieczenie społeczne rolników powstaje od dnia, w którym zostały spełnione warunki do objęcia tym ubezpieczeniem, a ustaje z dniem następującym po dniu, w którym ustały okoliczności uzasadniające podleganie temu ubezpieczeniu.

Ubezpieczenie dobrowolne (na wniosek) z założenia przeznaczone jest dla osób niespełniających warunków do podlegania ubezpieczeniu obowiązkowemu, a dla których działalność rolnicza stanowi stałe źródło utrzymania, prowadzących gospodarstwo rolne o powierzchni równej lub mniejszej 1 ha przeliczeniowego. Do ubezpieczenia dobrowolnego można dołączyć małżonka lub domownika, jak również osobę, która będąc rolnikiem przeznaczyła grunty prowadzonego przez siebie gospodarstwa pod zalesienie, co regulują odrębne przepisy. Ubezpieczony może zostać objęty ubezpieczeniem pod warunkiem, że nie podlega innemu ubezpieczeniu społecznemu, ani nie ma ustalonego prawa do emerytury/renty, a także nie ma ustalonego prawa do świadczeń z ubezpieczeń społecznych.

Wspomniane wcześniej osoby mogą skorzystać z poniższych zakresów ubezpieczenia:

– w pełnym zakresie – ubezpieczenie wypadkowe, chorobowe, macierzyńskie oraz ubezpieczenie emerytalno-rentowe,

– wypadkowego, chorobowego i macierzyńskiego,

– brak możliwości ubezpieczenia wyłącznie emerytalno-rentowego.

Ubezpieczenie emerytalno-rentowe w ubezpieczeniu dobrowolnym jest możliwe dla osoby, która:

– podlegała ubezpieczeniu jako rolnik i zaprzestała prowadzenia działalności rolniczej, nie nabywając prawa do emerytury lub renty (jeżeli podlegała ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu przez okres co najmniej 12 lat i 6 miesięcy),

– pobiera rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy jako rentę okresową,

– pobiera rodzicielskie świadczenie uzupełniające – do uzyskania 25-letniego okresu ubezpieczenia emerytalno-rentowego,

– podlegała ubezpieczeniu jako rolnik lub domownik i zaprzestała prowadzenia działalności rolniczej lub pracy w gospodarstwie rolnym w związku z nabyciem prawa do świadczenia pielęgnacyjnego lub specjalnego zasiłku opiekuńczego – do uzyskania 25-letniego okresu ubezpieczenia emerytalno-rentowego.

Składki na ubezpieczenie społeczne rolników od dnia 1 października 2009 r. naliczane są w wymiarze miesięcznym, niezależnie czy jest to ubezpieczenie z mocy ustawy czy ubezpieczenie na wniosek. W przypadku, gdy okres podlegania temu ubezpieczeniu jest krótszy niż miesiąc, składki obliczane są proporcjonalnie do liczby dni podlegania temu ubezpieczeniu. Obejmują one ubezpieczenie wypadkowe, chorobowe i macierzyńskie oraz emerytalno-rentowe.

Miesięczna składka wypadkowa, chorobowa i macierzyńska za każdego ubezpieczonego ustalana jest przez Radę Rolników i ogłaszana jest przez Prezesa KRUS, natomiast wysokość składki emerytalno-rentowej za każdego ubezpieczonego wynosi 10% emerytury podstawowej i jest ogłaszana przez Prezesa Kasy. W I kwartale 2023 r. wyniesie ona 60 zł miesięcznie.

Aktualna wysokość emerytury podstawowej wynosi 1084,58 zł, w związku z tym podstawowa miesięczna składka na ubezpieczenie emerytalno-rentowe za rolników, małżonków i domowników w I kwartale 2023 r. wynosić będzie 108,00 zł. 

 

Wysokość składki emerytalno-rentowej uzależniona jest od wielkości prowadzonego gospodarstwa rolnego:

  • do 50 ha przeliczeniowych – opłaca składkę na ubezpieczenie w wysokości podstawowej,
  • do 100 ha przeliczeniowych – opłaca dodatkową składkę miesięczną na ubezpieczenie emerytalno-rentowe, w wysokości 12% emerytury podstawowej, to jest 130 zł,
  • powyżej 100 ha przeliczeniowych do 150 ha przeliczeniowych – opłaca dodatkową składkę miesięczną na ubezpieczenie emerytalno-rentowe, w wysokości 24% emerytury podstawowej, czyli 260 zł,
  • powyżej 150 ha przeliczeniowych do 300 ha przeliczeniowych – opłaca dodatkową składkę miesięczną na ubezpieczenie emerytalno-rentowe, w wysokości 36% emerytury podstawowej, to jest 390 zł,
  • powyżej 300 ha przeliczeniowych opłaca dodatkową składkę miesięczną na ubezpieczenie emerytalno-rentowe, w wysokości 48% emerytury podstawowej, to jest 521 zł.

Wysokość składek na ubezpieczenie społeczne rolników w I kwartale 2023 r.:

– rolnik lub małżonek rolnika prowadzący działalność rolniczą w gospodarstwie rolnym o powierzchni do 50 ha – łączna składka kwartalna – 504 zł,

– rolnik lub małżonek rolnika prowadzący działalność rolniczą w gospodarstwie rolnym o powierzchni od 50 do 100 ha – łączna składka kwartalna – 894 zł,

– rolnik lub małżonek rolnika prowadzący działalność rolniczą w gospodarstwie rolnym o powierzchni od 100 do 150 ha – łączna składka kwartalna – 1284 zł,

– rolnik lub małżonek rolnika prowadzący działalność rolniczą w gospodarstwie rolnym o powierzchni od 150 do 300 ha – łączna składka kwartalna – 1674 zł,

– rolnik lub małżonek rolnika prowadzący działalność rolniczą w gospodarstwie rolnym o powierzchni powyżej 300 ha – łączna składka kwartalna – 2067 zł,

– domownik rolnika (w każdej kategorii obszarowej) – łączna składka kwartalna – 504 zł.

Warto dodać, że ustawowy termin regulowania należnych składek za rolników, małżonków i domowników za I kwartał 2023 r. upływa z dniem 31 stycznia 2023 r., a za pomocników rolnika za dany miesiąc upływa z 15 dniem następnego miesiąca.

Żródło: Oprac. Natalia Kempa,PODR Boguchwała.

Źródło: KRUS; Dz.U. 2005 nr 150, poz. 1249        

 

 

Zwrot podatku akcyzowego.

W całej Polsce rolnicy mogą składać w  urzędach gmin i miast wnioski o zwrot podatku akcyzowego zawartego w paliwie, które wykorzystali do produkcji rolne.

Zwrot podatku akcyzowego jest ustalany na podstawie:

  • powierzchni użytków rolnych będących w posiadaniu lub współposiadaniu producenta rolnego określonej w ewidencji gruntów i budynków
  • średniej rocznej liczby DJP bydła będącego w posiadaniu producenta rolnego w roku poprzedzającym rok, w którym został złożony wniosek o zwrot podatku

Kwota zwrotu podatku akcyzowego jest ustalana jako iloczyn ilości oleju napędowego zakupionego przez producenta rolnego, wynikającej z faktur VAT, i stawki zwrotu podatku na 1 litr oleju napędowego obowiązującej w dniu złożenia wniosku o zwrot podatku, w ramach rocznego limitu.

Limit ustala się jako sumę:

  • kwoty stanowiącej iloczyn stawki zwrotu podatku na 1 litr oleju napędowego, liczby 110 oraz powierzchni użytków rolnych będących w posiadaniu lub współposiadaniu producenta rolnego określonej w ewidencji gruntów i budynków, według stanu na dzień 1 lutego danego roku, oraz
  • kwoty stanowiącej iloczyn stawki zwrotu podatku na 1 litr oleju napędowego, liczby 40 oraz średniej rocznej liczby DJP bydła będącego w posiadaniu producenta rolnego w roku poprzedzającym rok, w którym został złożony wniosek o zwrot podatku.

Ile wyniesie zwrot podatku akcyzowego dla rolników w 2023 roku?
Zgodnie z wydanym pod koniec zeszłego roku rozporządzeniem w 2023 r. stawkę zwrotu podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej ustalano w wysokości 1,20 zł na 1 litr oleju napędowego.  W budżecie państwa na ten cel przeznaczono w tym roku  1340 mln zł.

Krajská hospodářská komora Královéhradeckého kraje

IČ: 25948890DIČ: CZ25948890
Zapsána: Krajským soudem v Hradci Králové, Spisová značka A 9526